örtük

örtük
is.
1. Hər hansı bir şeyin üzərinə çəkilən, salınan parça. Xonça örtüyü. – Pərinin anası ilə Əşrəf baba içəri girib ölünün üstünə bir örtük çəkdilər. Ə. M.. Mən bir də gözlərimi dolandırıb baxdım, gördüm ki, hələ neçə-neçə heykəl örtükdədir. S. R.. // Çexol. <Qəhrəman yüzbaşı> kamançanı götürür əlinə, başlayır örtüyünü açmağa. C. M.. İmi çəhrayı atlaz örtüyü açıb, başdan-başa sədəfə tutulmuş tarını ehtiyatla çıxartdı. İ. Ə..
2. Süfrə. . . Zəhra xala stol qoyub, üstünə qırmızı örtük salmışdı. M. C.. // Yorğan, balış və s. üstünə salınan parça. . . Sərvnaz öz otağında ipək yorğanına örtük tikirmiş. Ə. Vəl..
3. Bax örtü. <Şah Sitarəyə:> Sənə hökm edirəm, kənar et örtüyü! C. C.. Ağ örtüyə büründürür aləmi; Çulğalayır, geyindirir aləmi. A. S..
4. xüs. Bir şeyi üstdən, üzdən örtən şey. Bitki örtüyü. Torpaq örtüyü. Asfalt örtü (yolun və s. -nin üzərinə döşənən asfalt qatı).

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • örtük — sf., ğü Örtülü, kapalı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • örtük — kapak, serpoş …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • örtük — bir şeyin örtüsü, eğer örtüsü I, 103 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

  • sitr — ə. örtük, pərdə. Sitri ədəb ədəb pərdəsi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • maska — <fr. əsli ər. məsxərədən> 1. Tanınmamaq üçün üzə taxılan və göz üçün deşikləri olan xüsusi örtük. Maska taxmış pəhləvan. – Qəribə zamanda yaşadıq, oğul; Bilmədik maskayla üzün fərqini. B. V.. // Üzərində müxtəlif heyvan, quş, insan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • örpək — is. 1. Qadınların başlarına saldıqları iri ipək və ya başqa parçadan örtük, iri baş yaylığı. Şəhrəbanu xanım ərinin sağ böyründə çənəsini yaşmayıb, ağ örpək başında, həllaci, samit əyləşibdir. M. F. A.. <Mina> örpəyinin ucu ilə gözlərini… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kutu gibi — küçük fakat kullanışlı ve şirin Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi / Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi. A. M. Dranas …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ağızdıx — I (Gədəbəy, Tovuz) yeni doğmuş heyvanın ilk südü II (Füzüli, Cəbrayıl, Oğuz, Şuşa) qıf. – Bala, o ağızdığı ma: ver (Füzuli) III (Tovuz) dolu çuvalın ağzını bağlamaq üçün örtük. – Bu çuvalların ağızdığı yoxdu, haravıya qoyanda töküləjəx’ …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • çix’lix’ — (Şəki) örtük, çexol …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • dol — I (Bakı, Cənubi Azərbaycan, Culfa, Gəncə, Qarakilsə, Ordubad, Salyan, Şamaxı) ağac, taxta və ya mal gönündən hazırlanmış qab (vedrə, tuluq). – Dol cırıldı, daş, çınqıl kişinin başına töküldü (Bakı); – Dol çox ağır gəlir, bıllar çəhdilər, gördülər …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”